納齊姆•希克梅特：小女孩_風聞

小女孩

我在敲着門，

一家又一家的門。

誰也看不見我---

沒人能看見死去的人。

十年前我

死在了廣島。

當時我只是一個七歲的小女孩---

死去的孩子們再也不會長大了。

先是我的頭髮被燒了---

然後是我的眼睛。

我被燒成了灰燼---

我的骨灰被風颳走。

我並不是想從你們這裏

要到什麼東西。

像紙一樣被燒成灰的孩子們---

連糖果都吃不到。

叔叔們，阿姨們，

我敲門是求你們來簽名，

來保證孩子們會開開心心吃糖果，

而不是被殺死。

（土耳其語原文：

Kız Çocuğu

Kapıları çalan benim

kapıları birer birer.

Gözünüze görünemem

göze görünmez ölüler.

Hiroşima’da öleli

oluyor bir on yıl kadar.

Yedi yaşında bir kızım,

büyümez ölü çocuklar.

Saçlarım tutuştu önce,

gözlerim yandı kavruldu.

Bir avuç kül oluverdim,

külüm havaya savruldu.

Benim sizden kendim için

hiçbir şey istediğim yok.

Şeker bile yiyemez ki

kağıt gibi yanan çocuk.

Çalıyorum kapınızı,

teyze, amca, bir imza ver.

Çocuklar öldürülmesin

şeker de yiyebilsinler.）